Εισαγωγή

Η κρίση στην Ελλάδα έφερε ίσως το μεγαλύτερο κύμα εγκληματικότητας που γνώρισε ποτέ η χώρα. Πολλοί νοικοκυραίοι καταφεύγουν πλέον στα νόμιμα κυνηγετικά όπλα, αφού οι εγκληματίες χρησιμοποιούν πυροβόλα μέρα μεσημέρι, ακόμα και σε καθημερινή βάση.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, πολλοί αρχάριοι μπαίνουν δειλά στη σφαίρα της οπλοκατοχής, χωρίς στην ουσία να έχουν ιδέα. Τους κανόνες ασφαλούς χρήσης του όπλου τους έχω αναφέρει παλαιότερα – αυτή τη φορά θα ασχοληθώ με ένα βασικό λάθος αρκετών αρχαρίων, το λάθος της επιλογής ενός χράπα χρούπα (επαναληπτικού λειόκανου όπλου, που οπλίζει πάντα με το χέρι του σκοπευτή) έναντι μιας καραμπίνας (ημι – αυτόματης όπλισης).

Το επαναληπτικό είναι πολύ παλαιότερο από την καραμπίνα, και έχει προλάβει να δημιουργήσει μια μυθολογία / παραφιλολογία γύρω από τον εαυτό του, ενώ σε αυτό συντέλεσαν και αρκετές ταινίες του Χόλυγουντ… Στο συγκεκριμένο άρθρο θα ασχοληθώ με αυτούς τους μύθους, και θα τους καταρρίψω έναν έναν, καθώς η καραμπίνα αποτελεί την τεχνολογική εξέλιξη του επαναληπτικού και δεν υστερεί σε κανέναν τομέα σε σχέση με αυτό:

• 

  Χράπα Χρούπα

  “Το χράπα χρούπα είναι πολύ φτηνό”. Χωρίς αμφιβολία, ένα ποιοτικό επαναληπτικό έχει μια πολύ λογική τιμή γύρω στα 500 ευρώ, ενώ ένα ακριβό και πιο επώνυμο στοιχίζει περίπου τα διπλάσια χρήματα. Μια καλή καραμπίνα ρωσικής προέλευσης κοστίζει κι αυτή κάτι περισσότερο από 500 ευρώ, οπότε η διαφορά στην τιμή είναι ελάχιστη εώς ανύπαρκτη. Υπάρχουν στην αγορά και σαφώς φτηνότερα όπλα, αλλά συνήθως βγάζουν πολλά προβλήματα και καλό είναι να μην εμπιστευτούμε τη ζωή μας σε ένα αναξιόπιστο ή φτηνιάρικο όπλο των 300 ευρώ…

• “Το επαναληπτικό είναι πιο αξιόπιστο από την καραμπίνα”. Μια σύγχρονη καραμπίνα αερίων μπορεί να ρίξει πολλές εκατοντάδες (και χιλιάδες υπό συνθήκες) φυσίγγια, χωρίς καθάρισμα και χωρίς να παρουσιάσει εμπλοκή. Ένα χράπα χρούπα θα μπλοκάρει συνήθως από αδέξιο χειρισμό του σκοπευτή κατά την όπλιση (ή δεν θα ρίξει καν, γιατί ο άπειρος χειριστής ξέχασε να οπλίσει), πράγμα που το καθιστά πιο κατάλληλο για έμπειρους χρήστες. Φυσικά τα ελαττωματικά φυσίγγια μπορούν να μπλοκάρουν και τα 2 είδη όπλων.
• “Τόσοι αστυνομικοί που τα χρησιμοποιούν στις ΗΠΑ χαζοί είναι;” Πολλά σώματα ασφαλείας στις ΗΠΑ χρησιμοποιούν πλέον καραμπίνες αερίων (Benelli M4, Mossberg 930 κ.α.). Εκτός αυτού, το χράπα χρούπα ρίχνει απροβλημάτιστα και χωρίς εμπλοκές πλαστικές σφαίρες ελέγχου πλήθους, κάτι που δεν ενδιαφέρει καθόλου τον Έλληνα χρήστη, ο οποίος δεν έχει κανένα λόγο να χρησιμοποιήσει τέτοιου είδους πυρομαχικά (το γιατί είναι μια άλλη ιστορία).
• “Το χράπα χρούπα είναι παλιό και δοκιμασμένο!” Και οι καραμπίνες αερίων που βγαίνουν τόσες δεκαετίες τώρα, τι είναι; Αδοκίμαστες; Σίγουρα όχι!
• “Ένα επαναληπτικό στα χέρια του κατάλληλου χειριστή μπορεί να φέρει τρομερό αποτέλεσμα.” Το ίδιο και ένα μαχαίρι, ένα ρόπαλο ή ένα τόξο. Ή μια γόβα στιλέτο…
• “Ο ήχος όπλισης είναι τρομακτικός και θα διώξει τον υποψήφιο διαρρήκτη.” Πέρα από το ότι δεν θα βασιζόμουν σε έναν ήχο για την ασφάλεια μου, αντίστοιχο ήχο κάνει και η καραμπίνα την πρώτη φορά που οπλίζει.

Πέρα από τα παραπάνω, θα ήθελα να αναφερθώ και σε κάποια επιπλέον πλεονεκτήματα της καραμπίνας:

 

1. Εξαιρετικά μειωμένο λάκτισμα (κλότσημα του όπλου).

2. Η όπλιση γίνεται σχεδόν ταυτόχρονα με τον πυροβολισμό και έτσι ο σκοπευτής δεν προδίδει τη θέση του κάθε φορά που οπλίζει.

3. Καλύτερη ταχυβολία.

4. Ευκολότερη στόχευση, αφού ο χειροφυλακτήρας (ξυστός ή πάπια) είναι πιο σταθερός – σε σχέση με τα επαναληπτικά μοντέλα που οπλίζουν μέσω αυτού.

5. Ο σκοπευτής δεν χρειάζεται να θυμάται αν όπλισε μετά από κάθε πυροβολισμό.

6. Πολύ πιο εύκολη μεταπώληση σε κυνηγούς.

Συμπέρασμα
Το χράπα χρούπα, αν και καλό και αποτελεσματικό σαν όπλο, είναι πλέον απαρχαιωμένο και καλό είναι να μην το αγοράσουμε για την ασφάλεια μας.

Πολλοί με ρωτούν αν προτιμώ τις καραμπίνες αερίων από τις αδρανείας για αυτοάμυνα. Την απάντηση την δίνει η ίδια η Benelli, όπως θα διαβάσετε παρακάτω:

Τη Benelli, θυγατρική της Beretta από το 2000, τη γνωρίζουν όλοι οι λάτρεις των όπλων παγκοσμίως. Τα προϊόντα της είναι best seller στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ακριβά, καλοφτιαγμένα, αξιόπιστα όπλα μαζικής παραγωγής – τα προτιμούν χιλιάδες Έλληνες κυνηγοί, ενδεχομένως και με το δίκιο τους. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι ο μηχανισμός αδρανείας που έχουν: Η μάζα του μηχανισμού όπλισης εκμεταλλεύεται το κλότσημα του όπλου για να επανοπλίσει (αντίθετα με τις καραμπίνες αεριών που χρησιμοποιούν τα αέρια της έκρηξης ως κινητήρια δύναμη του μηχανισμού επανόπλισης).

Το όπλο αδρανείας (που σχεδόν πάντα έχει σωθικά Benelli) δουλεύει καθαρά, χωρίς καπνίλες, άκαυτη πυρίτιδα, μόλυβδο κτλ. να εισχωρούν στο μηχανισμό του, ο οποίος λειτουργεί ανενόχλητος. Και η Benelli είναι αυτή που το προωθεί εδώ και δεκαετίες στο ευρύ κοινό – οι οπαδοί της τη λατρεύουν γι’ αυτό.

Η ιστορία του Benelli M4

Κάποια στιγμή η τρομερή αυτή εταιρεία αποφάσισε να συμμετέχει στο διαγωνισμό για τη νέα καραμπίνα του αμερικανικού στρατού. Το πρωτότυπο όπλο της, το M4 Super 90, κέρδισε άνετα τους αντιπάλους του στο διαγωνισμό το 1998, δείχνοντας τα παρακάτω:

• καλή αντοχή στα στοιχεία της φύσης
• μακροζωία 25000+ βολών
• λύσιμο χωρίς εργαλεία
• οι εμπλοκές ήταν κάτι ξένο για τη συνηθισμένη λειτουργία της.

Πιο συγκεκριμένα, η Μ4 διαθέτει:

• σκοπευτικά πολεμικού τύπου «Ghost Ring»
• σκληρή αντιδιαβρωτική επίστρωση
• χρωμιωμένη κάννη με θαλάμη magnum
• 12αρι διαμέτρημα και χωρητικότητα 5 φυσιγγίων (7 η στρατιωτική, 3 για την Ελλάδα).

Η M4 αποτελεί μια άριστη πλατφόρμα μάχης μικρού βεληνεκούς, αφού ο Αμερικανός στρατιώτης τη φορτώνει:

1. με τον προβολέα της
2. την ξιφολόγχη της
3. το πτυσσόμενο κοντάκιο
4. τα σκοπευτικά νυκτός

και κάνει ένα όπλο μπουκιά και συχώριο… Το ότι αυτά τα αξεσουάρ είναι παράνομα στην “πολιτισμένη” Ελλάδα είναι σοβαρός λόγος για να μην αγοράσουν οι Έλληνες το συγκεκριμένο όπλο – τι να το κάνεις αν δεν μπορείς να το φέρεις στα «μέτρα σου»…

Εν ολίγοις

Η Μ4 είναι ένα από τα ιδανικά όπλα για αυτοάμυνα: Απλή στη συντήρηση, αξιόπιστη και φιλική, ακόμα και στο μέτριο σκοπευτή. Η τιμή της, που πλησιάζει τις 2000 ευρώ, είναι απλά αντίστοιχη των προδιαγραφών της και του ονόματος της κατασκευάστριας εταιρείας.

Το ένοχο μυστικό της M4 – ή μήπως της Benelli;

Καλά όλα αυτά, θα πει κάποιος, αρκετά μου τη διαφημίσατε την πανάκριβη τη ρημάδα την Μ4, τι στο καλό έχει αυτό το όπλο το τόσο τρομερό; Και θα απαντήσω: ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΑΕΡΙΩΝ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΔΡΑΝΕΙΑΣ! Η Benelli κατάλαβε ότι σε μια μάχη το όπλο αδρανείας δεν δουλεύει αν ο σκοπευτής δεν επωμίζει σωστά, ή αν προσθαφαιρεί αξεσουάρ που μεταβάλλουν το συνολικό βάρος, και αντικατέστησε τον πολυδιαφημισμένο σούπερ – ντούπερ μηχανισμό της με 2 έμβολα αερίου… Που ονομάστηκαν A.R.G.O. (Auto Regulating Gas Operated system), ώστε μόνο οι ψαγμένοι να την ψυλλιαστούν τη δουλειά.

Συμπεράσματα

1. Η εταιρεία που καλύπτει τεχνολογικά και διαφημίζει τα όπλα αδρανείας στο Beretta Group, δίνοντας σχέδια / μηχανισμούς αδρανείας σε Franchi, Stoeger κτλ. αλλά και την ίδια την Beretta, βάζει μηχανισμό αερίων στο «σοβαρών καθηκόντων» προϊόν της!
2. Τι σου είναι το άτιμο το marketing… Και η ναυαρχίδα της Beretta στις καραμπίνες (A400 Xplor) μηχανισμό αερίων έχει, τυχαίο; Δεν νομίζω!
3. Ωραία λοιπόν η Μ4, αλλά κατά τη γνώμη μου αποτελεί μια ιστορική ήττα για την φιλοσοφία της Benelli: Καλά όπλα τα αδρανείας για λαγουδάκια, πουλάκια και πήλινους δίσκους, αλλά όταν η αρκούδα ή ο ένοπλος διαρρήκτης μας ορμάει, θέλουμε όπλο αερίων.
4. Αν δεν πιστεύετε εμένα, μας το αποδεικνύει η ίδια η εταιρεία με το όπλο που σχεδίασε. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Πηγή